Örgütsel iletişim alanının kapsamı ve bu alanı ilgili displinlerden ayıracak içerik, teori, yöntem, ve uygulamalar üzerine akademik tartışmalar 1980li yıllardan beri devam etmektedir. Bu tartışmalar, örgütsel iletişim alanının derinlemesine anlaşılması, sınırlarının belirlenmesi ve diğer disiplinlerden ayrılan özelliklerinin anlaşılması noktasında hayati öneme sahiptir. Bu temel tartışmalardan hareketle, bu makale örgütsel iletişim alanının tarihçesini, sınırlarını, alandaki temel teorik yaklaşımları (işlevsel, yorumlayıcı, eleştirel),organizasyon, iletişim, kültür, ve kontrol gibi alanda önemli kavramların bu farklı yaklaşımlar içerisinde sunumunu incelemektedir. Ayrıca, literatürdeki boşlukları ve alanın gelecek yönelimleri de bu makale içinde tartışılmaktadır. Bu konuları tartışarak, bu makale örgütsel iletişim alanını bütünsel bir şekilde sunmayı ve bu alanda çalışan akademisyenler için temel bir referans olmayı amaçlamıştır.
There is a scholarly debate since the 1980s regarding the content, theory, methodology and applications that define the scope of organizational communication and separate it from other related disciplines. This debate is critical in the sense that it enables to identity organizational communication in a rich manner and helps us define the scope of the field and its unique characteristics. Based on this debate, this article provided the history and scope of the field, analysis of the major theoretical perspectives in the field (functional, interpretive, and critical), conceptualization of the most critical concepts (organization, communication, culture, voice/control) in these theoretical perspectives. Current gaps and future directions of the field are also discussed in this article. By discussing these topics, this article aimed to provide a holistic view of organizational communication and become a basic reference for scholars in this field.
