1839 yılında teknik olarak görüntüleri yüzey üzerinde sabitleyen daguerretype adlı icadın duyurulmasından yedi yıl sonra 1846’da folklor terimi ilk defa William John Thoms tarafından kullanılmıştır. İcat edildikten kısa bir süre sonra hayatın her alanında aktif bir şekilde kullanılan fotoğraf, bilim dünyasına da hızlı bir şekilde giriş yapmıştır. Özellikle sosyal bilimlerde/toplum bilimlerinde fotoğraf, bilimsel ilerleme anlamında önemli aşamalar kat edilmesine vesile olmuştur. Antropoloji, etnografya ve sosyolojide fotoğraf kullanımı, disiplinlerin ilk gelişim evrelerine denk gelmiş ve bir süre sonra da disiplinlerin alt dalları olarak görsel antropoloji, görsel etnografya ve görsel sosyoloji olarak kuramsallaşmıştır. Folklor ise bilimsel olarak kuramsallaşma döneminde genellikle antropoloji ve etnografyanın fotoğraf kullanma prensiplerini ödünçlemiştir. Bunun en önemli sebebi antropoloji ve etnografyada fotoğraf kullanma prensiplerinin kültürel çalışmalar için oldukça kapsamlı olmasıdır. Konuyu folklor özelinde ele alacak olursak fotoğraf ve folklor, gelişim süreçlerinde omuz omuza yürümüştür. Birbirlerine yakın zamanlarda doğan, tarihi gelişim sürecini omuz omuza kat eden, ortak özellikleri hayatın her alanına nüfuz edebilmek olan bir icat ve bir bilim dalının birbirini etkilemesi, birbirleriyle (olumlu ya da olumsuz) temas etmesi tabii bir beklentidir. Özellikle folklorun bir bilim dalı olarak gelişim gösterdiği dönemde arşiv folklorculuğunun ön plana çıktığı düşünüldüğünde fotoğrafın folklora etkisini ilk dönemlerinden başlayarak tarihi gelişimi içerisinde incelemek ve günümüze kadar gelen süreci, folklorun gelişimine paralel bir şekilde ele almak önem arz etmektedir. Bu ihtiyaçlar doğrultusunda, bu makalede kısaca fotoğraf tarihi ele alındıktan sonra etnografya, antropoloji ve sosyolojinin fotoğraf kullanma prensiplerine yer verilmiştir. Bu prensipler görsel folklorun hazırlayıcıları olarak değerlendirilmiş ve bunlara binaen “Görsel folklor nedir?” sorusunun cevabı aranmış ve bir tanım denemesi yapılmıştır.
The term folklore was first used by William John Thoms in 1846, seven years after the invention of the daguerretype, which technically fixed images on the surface, was announced in 1839. Shortly after its invention, photography was actively used in all areas of life and quickly entered the world of science. Especially in social sciences, photography has been instrumental in making important progress in terms of scientific progress. The use of photography in anthropology, ethnography and sociology coincided with the early development stages of the disciplines, and after a while, it was theorized as visual anthropology, visual ethnography and visual sociology as sub-branches of the disciplines. Folklore, on the other hand, generally borrowed the photography principles of anthropology and ethnography during its scientific theorization period. The most important reason for this is that the principles of using photography in anthropology and ethnography are quite comprehensive for cultural studies. If we consider the subject specifically in folklore, photography and folklore walked shoulder to shoulder in their development processes. It is a natural expectation that an invention and a branch of science, which were born in close times to each other, have gone through the historical development process shoulder to shoulder, and whose common feature is to penetrate every aspect of life, will influence each other and come into contact with each other (positively or negatively). Considering that archival folklore came to the fore especially during the period when folklore was developing as a branch of science, it is important to examine the effect of photography on folklore in its historical development, starting from its early periods, and to consider the process up to the present day in parallel with the development of folklore. In line with these needs, in this article, after briefly discussing the history of photography, the principles of using photography in ethnography, anthropology and sociology are included. These principles were considered as the preparators of visual folklore and based on them, the question "What is visual folklore?" the answer to the question was sought and a definition attempt was made.
