6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun konut ve çatılı işyeri kiralarına ilişkin hükümleri, 6570 sayılı Kanunun birebir tekrarı niteliğinde değildir. Getirilen değişikliklerle, 1955 yılından itibaren uygulanan köklü bir kanunun uygulamada karşılaşılan aksaklıkları, Yargıtay kararları ve doktrindeki eleştiriler ışığında yeniden ele alınmıştır. Çalışmamızda temel yaklaşımımız, tahliye sebeplerine ilişkin 6098 sayılı Kanunla getirilen hüküm değişikliklerini incelemek olacaktır. 6570 sayılı Kanun’un tekrarı mahiyetinde olan hükümler mümkün olduğunca inceleme alanımızın dışında kalacaktır
The provisions of the Turkish Code of Obligations numbered 6098 on the rented residential premises and commercial buildings with roof are not the exact repetition of the Law numbered 6570. After the amendments, the defects faced in practice of this fundamental Law which has been in force since 1955 are reconsidered in the light of the decision of the Court of Appeal and criticism of doctrine. The main approach in our study will be to examine the amended provisions of the Law numbered 6098 regarding the reasons for eviction. The provisions which constitute the repetition of the Law numbered 6570 will be excluded from the scope of our examination as much as possible.
