Akademik Veri Yönetim Sistemi
V. ORTADOĞU’DA SİYASET VE TOPLUM KONGRESİ, Sakarya, Türkiye, 14 - 16 Kasım 2020, ss.208-231, (Tam Metin Bildiri)
Müslüman toplumlar/ülkeler, 19. yüzyılda, modern Batı dünyasının farklı tarihsel tecrübelerin kökünü kazımaya yönelik agresyonu ve sömürgeciliğiyle karşılaştığında; İslam, Müslümanlar için bir inanç sistemi olmanın yanı sıra, İslamcı hareketler olarak bilinen halk kitlelerinin örgütsel direnişleri için ideolojik bir dayanak haline geldi ve günümüze kadar İslam dünyasındaki siyasetin önemli bir referans noktasını oluşturdu. Lakin İslam’ın ideolojik bir sistem olarak modern dünyada kendine yer bulabilmesi, onun Batı’nın meydan okumasına karşı başarılı bir karşılık verdiği anlamına gelmemektedir. Nitekim İslamcı hareketlerin siyaset pratiklerine bakıldığında, modernliğe karşı ortaya çıkmış olsa da modernliğin, kesinlik dayatmasının çatışmacı doğasından oldukça etkilendiği ve İslam dünyasındaki istikrarsızlığın kaynaklarından biri olduğu görülür. Fakat 2011’de başlayan ve Arap Baharı olarak bilinen halk ayaklanmaları sonrasında, İslamcı hareketlerin iktidar deneyimlerinin ülkelerin istikrarına yaptığı katkı anlamında Tunus’ta Ennahda öncülüğünde bambaşka bir tecrübe yaşanmıştır. Bu çalışma, bölgedeki İslamcı hareketlerin iktidar deneyimlerinden farklı olarak, İslamcı Ortodoksi’den ayrılan Ennahda’nın Tunus’taki iktidar pratiğini ele almayı amaçlamaktadır. Çalışma karşılaştırmalı yöntem üzerinden yapılacaktır.
When Muslim societies/countries faced the aggression and colonialism of the modern Western world to root different historical experiences out in the 19th century, Islam has become an ideological foundation, besides a belief system for Muslims, for the organizational resistance of the people masses known as the Islamist movements, and constituted an important reference point of politics in the Islamic world until today. Yet, the fact that Islam, as an ideological system, finds its place in the modern world does not mean that it successfully responds to the challenge of the Western world. Considering the political practices of Islamist movements, although they have arisen against modernity, they seem to be highly influenced by the confrontational nature of modernity and imposition of certainty. Moreover, it is considered to be one of the reasons for instability in the Islamic world. However, after the popular uprisings known as the Arab Spring that started in 2011, Islamist movements have shown a completely different power experience in Tunisia under the leadership of Ennahda in terms of their contributions to the stability of countries. Ennahda differs from Islamist orthodoxy, unlike the power experiences of Islamist movements in the region. This study aims to examine Ennahda's power practices in Tunisia. The study will be conducted using the comparative method.