Ceza Muhakemesinde bir suçun gerçekten var olup olmadığını ortaya çıkararak tüm unsurları ile bütünleştirmek için delil, önemli bir kavramdır. Bu kavramın, hâkimlerin delilleri değerlendirme ve karar verme işlemlerine olan etkisini, süreci inceleyerek ortaya koymak amacıyla yapılan bu çalışmada toplam 20 hâkimle mülakat tekniği ile görüşme gerçekleştirilmiştir. Ankarada görev yapan hâkimlerin beşi Sulh Ceza Mahkemesi,1beşi Asliye Ceza Mahkemesi, altısı Ağır Ceza Mahkemesi, ikisi Çocuk Mahkemesi, biri Trafik Mahkemesi, biri de İnfaz hâkiminden oluşmuştur. Mülakatta sorular iki ana gruba ayrılmıştır; iddianamenin kabulü evresi ve yargılama evresi olmak üzere, birinci bölümde; soruşturma evresinde hazırlanan iddianameler ve delil toplanması; iddianamenin incelenmesi için yasa tarafından verilen azami 15 günlük süre; soruşturma evresinde elde edilen delillerin hukuka uygunluğu soruları sorulmuş, ikinci evrede ise; delil serbestisi ilkesi; delillerin sınıflandırılması; sanık ile delil arasındaki ilişkinin kurulması; yargılama evresinde delillerin değerlendirilmesi için adlî bilimler ile teknolojik imkânlardan yararlanma; delillerin muhafazası, takip ve temin edilmesi; bilirkişi seçimi; 18 yaş ve altındaki suça sürüklenen çocuklar, mağdur ve tanıkların dinlenmesi; yargılama süreleri; ceza yargılamasında yüzyüzelik ilkesi; savunmanın delil bulup kullanması ve şüpheden sanık yararlanır ilkesi soruları sorulmuştur. Gruplandırılan sorulara verilen cevaplar ışığında, mahkemeye sunulan dava dosyasının yeterli delile sahip olması gerektiği, savcı- lık ve mahkemelerin uzmanlaşması gerektiği, ekspertiz ve bilirkişi raporu veren kişi ve kurumların teknik ve bilimsel kapasitelerinin arttırılması gerektiği, yargılama süreci içerisindeki sürelerin yeterli olduğu ve soruşturma ve kovuşturma evrelerinin birbirini tamamlayan unsurlar olduğu vurgulanmıştır.
Evidence is an important concept/term in the criminal procedure to incorporate all elements in a case to reveal whether there is a crime. In this study, twenty judges have been interviewed in order to understand the impact of this concept on judgesevidence assessments and their decisions-making processes. Judges participated to the study were working in various courts in Ankara such as Criminal Peace Court (five judges), Criminal Court (five judges), Severe Criminal Court (six judges), Juvenile Court (two judges), Traffic Court (one judge) and one execution judge. The interview questions are divided into two main groups: the acceptance stage of indictment and the trial stage. In the first part, judges were asked questions about the evidence collection and indictments prepared at the investigation stage; maximum of 15-day period given by the law for examining the indictment; relevance of evidence obtained at the investigation stage. In the second part, the questions were about principle of circumstantial evidence; classifying evidence; establishing relationship between accused and evidence; benefitting from forensic science and technological opportunities to evaluate evidence at trial stage; obtaining, tracking and protecting of evidence; selecting experts; hearing juveniles, victims and witnesses who were 18 years old and under; judicial process; face-to-face principle in criminal trial; finding and using evidence by defense and the benefit of the doubt principle. In the light of the responses, this study has emphasized that the court case file should be presented with sufficient evidence, that prosecution and the courts should specialize in their fields, that the technical and scientific capacities of people and institutions which give expertise and expert reports have to be increased, that the length of time within the trial process is sufficient, and that investigation and prosecution stages complement one another.
