Cumhuriyetin ilk yıllarında önemli bir siyasetçi ve aydın olan Ahmet Ağaoğlu, döneminbirçok düşünürü gibi Türkiye’nin Batılılaşmasıve kültür değişikliğiyle ilgili konularda eserlerkaleme almıştır. Batı medeniyetinin en üstünmedeniyet olduğunu belirterek, Türkiye’ningelişmesi için bu medeniyeti tüm unsurlarıylabenimsemesi gerektiğini ifade etmiştir. Ağaoğlu’nun Batı’nın bu üstünlüğe bireyciliği, serbestteşebbüsü, rekabetçi demokrasiyi ve üstün birahlâkî sistemi benimsemek suretiyle eriştiğinivurgulamıştır. Türk toplumunun ise geleneksel anlayışından ve yaşantısı nedeniyle buunsurları oluşturamadığını dile getirmiştir. Bunedenle Türk modernleşmesinin bu değerlerinortaya çıkmasına mâni olan engelleri ortadankaldırması gerektiğine inanmıştır. Ağaoğlu’nunmedeniyet ve Batılılaşmayla ilgili birçok önerisiTürkiye Cumhuriyeti’nin yeni yönetici kadrosutarafından hayata geçirildiği görülmektedir. Bunun belki de tek istisnası Ağaoğlu’nun liberalbir siyasî ve iktisadî sistemin de kurulmasınayönelik görüşleri olmuştur.
Ahmet Agaoglu who was one of the important politicians and intellectuals during the first decades of Turkish Republic authored too many books and articles about the westernization of Turkey and cultural change like other thinkers of the same period. He stated that Turkey had to embrace all elements of Western civilization in order to thrive by remarking superiority of the Western civilization. He also emphasized that Western civilization reached its superiority by adopting individualism, free market, competitive democracy and superior moral system. He complained that Turkish society couldn’t constitute these elements because of its traditional understanding and life style. Therefore, he believed that Turkish modernization process had to annihilate all barriers which hampered the emergence of such values. Most of his proposals relating to civilization and modernization processes were realized by new administrators of the new Republic. His view as regards the establishment of a liberal political and economic system in Turkey was the unique exception in this sense.
