Klasik Yaklaşım Modeli birçoklarınca politika sürecini açıklayan en etkili teorik yaklaşım olarak değerlendirilmektedir. Peki, bu model çok boyutlu ve kompleks politika sürecini anlamak için yeterince kapsamlı mıdır? Bu çalışma Politika Yayılım ve Yenilik Modelini, Kesintili Denge Teorisini ve Çoklu Akış Yaklaşımını teorik ve ampirik birçok nedenden dolayı Klasik Yaklaşıma tercih edilebilir görmektedir. Bu modeller net ve tutarlıdır. Politika yapım süceinin özellikle bazı aşamalrını daha gerçekçi ve açıklayıcı bir yaklaşımla ifade etmektedirler.. Bu üç model nedensellik ilişkisine sahipken Klasik Yaklaşım değildir. Klasik Yaklaşım politikalara genel bir bakış olarak görünmektedir; karmaşık ve komplike ilişkiler ve etkileşimleri açıklamaktan uzaktır ve gerçek hayattaki politika pratiklerini yansıtmamaktadır. Halbuki bu çalışmada gösterilen alternatif modeller, özellikle politika yapım sürecinin bazı aşamalrı için derinlemesine ve iyi örgülenmiş açıklayıcı altyapıları ile politika yapım süreci ile ilgili hipotezler üretme ve bunları test etme konusunda sağlam bir bakış açısı sunmaktadırlar. Bu doğrultuda belirtilen alternatifler, politika sürecini anlatmakta, yeni ve gelişen kavramlar ve teorik perspektifler sunmada ve karmaşık yapılı kamu politika yapım sürecini analiz etmede Klasik Yaklaşıma tercih edilebilir olarak değerlendirilmiştir
The stage heuristic has been treated as the sole best model to explain policy process. Is it really comprehensive enough to understand the multifaceted and complicated policymaking? This study argues that diffusion framework, the punctuated-equilibrium framework, and multiple streams framework are stronger theoretical and empirical basis than stage heuristic because of a number of reasons. They are consistent and clear particularly in understanding certain stages of policy process. They have causal relationships while stage heuristic lacks causal explanation. Stage heuristic describes the policy process in general and avoids explaining complex relationships among policy phases and policy actors. Nevertheless, the alternative frameworks provide more sophisticated, profound, and descriptive knowledge. They provide an appropriate basis to develop and test hypotheses as stage heuristic lacks real-world practicability. Accordingly, the three alternatives are preferable compared to the stage heuristic in explaining ceratin aspects of policy process, providing scientific theory, developing and revising concepts and theories, and apprehending multifaceted structure of public policy making
