Suçun Sosyo-Psikolojik Olarak Önlenebilirliği: Suç Olgusunun Bireysel ve Sosyo-Psikolojik Travmalarla ve Travmaların Oluşturduğu Duygu Geçişleriyle Olan İlişkisi Üzerine Bir İnceleme

II. Politik Psikoloji Sempozyumu, İstanbul, Türkiye, 24 Ekim 2024, cilt.1, sa.2, ss.18-19, (Özet Bildiri)

Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
Cilt numarası: 1
Basıldığı Şehir: İstanbul
Basıldığı Ülke: Türkiye
Sayfa Sayıları: ss.18-19
Polis Akademisi Adresli: Evet

Suç ve suçun işlenmesi, hukuki, adli, bireysel ve sosyolojik olmanın yanı sıra psikolojiktir. Dolayısıyla suç ve suçun psikolojisi birden fazla disiplinin ilgi alanına giren ve disiplinlerarası çalışılması gereken sosyal psikolojik bir olgudur. Suçun bireyle ve toplumla olan ilişkisi, onun ontolojisinden (varoluşundan) kaynaklanmaktadır. Çünkü suç olarak tanımlanan adli ve sosyal olgu, doğrudan bireyle ve bireyin içinde yaşamış olduğu yapıyla yani toplumla ilişkilidir. Sosyolojik ve sosyal bir varlık olan bireyin suça olan teşebbüsünde bazı sosyal psikolojik etmenlerin ve suça meyilleşmesinde sebep olan psikolojik faktörlerin neler olduğu ve nasıl işlediği üstüne düşülmesi gereken bir gerçekliktir. Suçun işlenmesinde ya da teşebbüsünde bireysel faktörlerin yanı sıra toplumsal, yapısal ve sosyolojik psikolojiye ilişkin etmenlerden de bahsetmek mümkündür. Suç psikolojisinde sosyal olarak ötekileştirme, ayrımcılık, aşağılanma, istismar ve ırkçılık gibi sosyal psikoloji açısından travmatik olarak tanımlanabilecek olayların suç ile doğrudan bağlantılı olabileceğine dair literatürde çeşitli çalışmalar mevcuttur. Dolayısıyla suç meselesinin bireysel, hukuki ve adli olması kadar sosyolojik ve sosyal psikolojik yönü vardır. İlgili sosyo-psikolojik yön, suçun oluşum nedenini açıklar ve arka planını ortaya koyar. Kısacası psikolojik ve sosyo-psikolojik kavramlar olarak ifade edilen korku, kaygı, güvenlik kaygısı, onur ve gurur başta olmak üzere doğuştan ya da sonradan kazanılan bireysel psikolojinin ya da sosyal psikolojinin ilgi alanına giren duyguların travmatize olması halinde suça yatkınlığın ve suça eğilimin artabileceği söylenebilir.

Crime and its commission are psychological just as judicial, individual, and sociological. Therefore, crime and the psychology of crime are social psychological phenomena that are of interest to more than one discipline and should be studied interdisciplinary. The relationship of crime with the individual and society stems from its ontology. Because the judicial and social phenomenon defined as crime is directly related to the individual and society in which the individual lives. It is necessary to examine some of the social and social factors that cause an individual, who is a sociological and social being, to commit a crime and how they work. In addition to individual agents, it is also possible to talk about social, structural and sociological psychological factors in the attempt of a crime. In the literature available various studies show that events that are definable as traumatic in terms of social psychology, such as social marginalization, discrimination, humiliation, abuse and racism concerning crime. In this context, the concept of crime has sociological and social-psychological aspects just as individual, legal and judicial aspects. The socio-psychological aspect explains the reason for the crime and reveals its background. In short, it is sayable that if the emotions that are within the scope of individual psychology or social psychology, which are innate or acquired, especially fear, anxiety, security concern, honor and pride, which are expressible as psychological and socio-psychological concepts, are traumatized, the tendency to commit a crime may increase.