Kamu politikaları yapım sürecinde geleneksel politika araçlarına alternatif bir yol sunan dürtme, son dönemde hem kamu politikaları yazınında hem de uygulamada kendisine dikkat çekici bir yer edinmiştir. Ancak dürtmeye yöneltilen eleştiriler ve kamu politikaları alanında yapılan tüm analizler, sonuç üretme kapasitesi en yüksek politika aracı arayışının sonlanmayacağının da göstergesidir. Bu arayışta; İngilizce yazında, bireylerin karar verme süreçlerine yönelik psikolojiden ve davranışsal iktisattan elde edilen içgörülerin potansiyel değerinin fark edilmesiyle dürtme dışında yeni davranışsal araçlar sunma gayreti söz konusudur. Türkiye’de ise davranışsal içgörüleri temel alarak uygulanan çok sayıda kamu politikası mevcutken; Türkçe yazında, davranışsal politika araçlarının daha çok dürtme üzerinden tartışılır olduğu görülmüştür. Bu doğrultuda çalışmanın amacı; Türkiye’deki kamu politikası teorisyenleri ve uygulayıcıları için dürtmenin ötesinde tartışılan yeni davranışsal politika araçlarına yönelik bir politika araç seti sunmaktır. Bu amaç doğrultusunda çalışmada; İngilizce yazında davranışsal politika küpü aracılığıyla değerlendirilen “teşvik, düşündürme, itme, kımıldatma ve dürtme+ (dürtme artı)” araçları, dürtme ile karşılaştırmalı bir şekilde incelenmiştir. Çalışmanın son bölümünde Türkiye’de uygulanan davranışsal kamu politikaları örnekleri, sunulan araç seti çerçevesine oturtulmuştur. Böylelikle çalışmanın, Türkçe yazında davranışsal kamu politikaları araçlarının kurumsallaşmasına ve ilgili politika araçlarına yönelik İngilizce yazındaki tartışmalara dahil olunmasına mütevazi bir katkı sağlayacağı öngörülmektedir.
Nudge, which offers an alternative to traditional policy instruments in the public policy making process, has recently gained a prominent place both in the public policy literature and in practice. However, the criticisms of nudge and all the analyses in the field of public policy show that the search for the policy instrument with the highest capacity to produce results is far from over. In this search; In the English literature, there is an effort to offer new behavioral tools other than nudge, recognizing the potential value of insights from psychology and behavioral economics regarding individuals' decision- making processes. While in Türkiye there are many public policies implemented based on behavioral insights; In Turkish literature, it has been observed that behavioral policy tools are discussed mostly through nudge. Accordingly, the aim of this study is to provide a policy toolkit for public policy theorists and practitioners in Türkiye for new behavioral policy instruments that are discussed beyond nudging. In line with this purpose, in the study; “boost, think, shove, budge and nudge+ (nudge plus)” tools, which are evaluated through the behavioral policy cube in the English literature, were examined comparatively with nudge. In the last section of the study, the examples of behavioral public policies implemented in Türkiye are placed within the framework of the toolkit presented. Thus, it is envisaged that the study will make a modest contribution to the institutionalization of behavioral public policy tools in the Turkish literature and to inclusion in the English discussions on relevant policy tools.
